۱۳۸۹ مهر ۶, سه‌شنبه

آری، شهیدان این گونه اند که جسم مادی شان به زیر خاک ها می رود، ولی نام و مرام و هدفشان همواره جاویدان است

اساسا روح که بزرگ شد به زحمت می افتد. روح بزرگ، آرزو می کند که در راه هدف های بزرگ و الهی، جسم را فدا کند و روح کوچک، تن را به آسایش می کشاند.
روح بزرگ، هرگز زیر بار ذلت نمی رود.
روح بزرگ با راحت طلبی های جسم در تضاد است و به همین سبب روح بزرگ موجب ایجاد زحمت برای جسم می شود.
تیغ بهر عزت دین است و بس مقصد او حفظ آیین است و بس
«ما سوی الله» را مسلمان بنده نیست پیش فرعونی سرش افکنده نیست
خون او تفسیر این اسرار کرد ملت خوابیده را بیدار کرد
تیغ «لا» چون از میان بیرون کشید از رگ ارباب باطل خون کشید
نقش «الاّ الله» بر صحرا نوشت سطر عنوانِ نجات ما نوشت
رمز قرآن از حسین آموختیم ز آتش او شعله ها اندوختیم
شوکت شام و فر بغداد رفت سطوت غرناطه هم از یاد رفت
تار ما از زخمه اش لرزان هنوز تازه از تکبیر او ایمان هنوز
ای صبا، ای پیک دورافتادگان اشک ما را بر مزار او رسان

یکی از عناصر تحقق عزتمندی، استقامت بر رأی و عقیده درست است. دو عنصر فکر و عمل، سرمایه هر انقلاب است و زندگی واقعی، آن است که ویژگی های حیات ارزش آفرین را داشته باشد و تلاش انسان در مسیر عقیده و ایمانی صحیح پیش رود.
زندگی، پیکار در راه اندیشه هاست و چون اندیشه ناب باشد، تلاش ها نافذ گردد. مرگ باعزت نیز روزیِ صاحب اندیشه نیک است که به آسانی جان را فدای آرمان ها و حفظ ارزش ها می کند.
بدریان ایران

هیچ نظری موجود نیست: