برادرم وظیفه ی تو این نیست که تفنگ بر دست گرفته از اشغالگران حفاظت بکنی ، بلکه بر تو فرض است سلاح عزت بر دست گرفته اشغالگران را از سرزمینت بیرون کنی

میخواستم با اون عده ی اندک از برادران بلوچی که برای دلخوشی زابلی های جنایتکار و قاتلان ملت بلوچ به رژه رفته بودند ، آن هم با لباس غیرتمند بلوچی ، اون لباسی که مردانی بر تن کرده اند ، ذلت و خواری را قبول نکردند و برای مقابله با هر استعمارگری بلند شده و آواز پیروزی یا شهادت سردادند ، بگویم !
برادر بلوچ : سرزمین بلوچستان ، سرزمین من و توست ، سرزمینی که باید من و تو حکمرانی کنیم نه بیگانگان ، سرزمینی که من و تو بتوانیم آزادانه زندگی کنیم نه دیگران ، نباید خودمان را دست آله ی این اشغالگران قرار دهیم و برای این جنایتکاران رژه برویم.
به جای آنهایی که بر کرسی نشسته و تو را مسخره میکند ، حق تو این بود که بر کرسی اقتدار شما بنشینی نه دیگران .
سهم تو این نیست که نوکر و غلام باشی ، سهم تو اقتدار است و مدیریت .

پس برادر بلوچ ، سهم تو مدیریت سرزمین بلوچستان ، برخیر و قیام کن و برای گرفتن حقوقت سلاح ذلت را بینداز و سلاح آزادی و آزادگی را بر تن کن و شیر باش و به دیگران مثل شیر زندگی کردن را بیاموز.
برادرم وظیفه ی تو این نیست که تفنگی بر دست گرفته از اشغالگران حفاظت بکنی ، بلکه وظیفه ی تو نه تنها اینست بلکه برای تو فرض است که تفنگ بر دست گرفته اشغالگران را از سرزمینت بیرون کنی.
به شهر و دیارت بنگر و کمی قضاوت کن !!
استاندارت کیست ؟ و شهردار و بخشدار تو کیست ؟
فرماندارت کیست ؟ رییس تو کیست ؟
تو کیستی !! تو کیستی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بیاد جمله ای از شهید اعظم امیر عبدالمالک بلوچ افتادم که هر وقت برای من و تو میگفت : که یک روز مثل شیر زندگی کردن از هزار سال مثل روباه زندگی کردن بهتر است.

پیروک میرحسین