به گزارش آژانس خبری تفتان به نقل از بی بی سی : اظهارات حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان که دریافت پول نقد از ایران را تائید کرد، برای خیلی ها غیرمنتظره بود؛ به ویژه با توجه به اینکه سفارت ایران در کابل، دادن پول به مقامات افغان را "اتهام بی اساس و اهانت آمیز" روزنامه نیویورک تایمز خوانده بود.
در اعلامیه سفارت ایران در کابل آمده که پخش این گزارش، با هدف "مغشوش کردن اذهان عامه و آسیب زدن به روابط محکم دولتها و ملتهای دو کشور" صورت گرفته است.
اما حامد کرزی، با آنکه در برابر روزنامه نیویورک تایمز و گزارشی که منتشر کرده، لحن انتقادی داشت، هیچ گونه تلاشی به خرج نداد تا همانند سفارت ایران، گرفتن پول از نمایندگان این کشور را تکذیب کند.
آقای کرزی گفت که ایران "سال یک بار یا دو بار، گاهی پنجصد هزار، گاهی ششصد هزار یورو کمک می کند".
او گفت که بسیاری از کشورهای حامی افغانستان، از چنین راه هایی به افغانستان پول داده اند و پولی که عمر داوودزی، رئیس دفتر او از ایران دریافت کرده نیز کاملا قانونی و شفاف بوده است.
رئیس جمهور کرزی حتی گفت که کشورهای چون آمریکا و بریتانیا نیز با استفاده از شیوه های مشابهی به افغانستان پول داده اند، پولی که به گفته آقای کرزی، عمدتا در راه پیشبرد امور کاخ ریاست جمهوری و برخی از وزارتخانه ها مصرف می شود.
سوالها و نگرانیها
به نظر می رسد هم ایران و هم حکومت حامد کرزی، بی میل نیستند به آمریکا بفهمانند که حضور آن کشور در افغانستان، بدون چالش در منطقه نخواهد بود
حتی اگر این روند کاملا شفاف هم باشد، نمی توان انتظار داشت که افشای چنین روابط پولی میان افغانستان و کشورهای خارجی، برای نهادهایی که نگران وجود فساد مالی در دولت افغانستان هستند، بیش از این نگران کننده نباشد.
از اظهارات اخیرا آقای کرزی، سوال های جدی برمی خیزد. دهها هزار یورو و دلاری که به طور نقد از سوی کشورهایی چون ایران در اختیار دولت افغانستان قرار داده می شود، چگونه و در کدام راه ها مصرف می شود و چه سیستمی وجود دارد که شفافیت مصرف این پولها را تضمین کند؟
موجودیت فساد مالی در دولت افغانستان، از دیرزمان به دردسر بزرگی برای تمویل کنندگان بین المللی افغانستان تبدیل شده است؛ تمویل کنندگانی که نگرانند پولهای کمکی آنها به افغانستان، قبل از رسیدن به هدف، حیف و میل شود.
اظهارات اخیرا آقای کرزی، تنها می تواند به افزایش این نگرانی ها کمک کند.
'اعمال نفوذ منفی؟'
مسئله دیگر، نگرانی کشورهای غربی از افزایش "نفوذ منفی" ایران در افغانستان است.
آنگونه که روزنامه نیویورک تایمز در گزارش خود نوشته، ایران با دادن پول نقد به رئیس دفتر حامد کرزی، در تلاش است که "منافع خود در کاخ ریاست جمهوری افغانستان" را تأمین کند.
کشورهای غربی، به ویژه آمریکا، بیم دارند که ایران به تدریج نفوذ خود را در کشور همسایه اش بیشتر و موانعی را بر سر راه برنامه آمریکا و حامیان غربی آن ایجاد کند.
مقامات آمریکایی، واضحا از این نگرانی خود پرده برداشته اند.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، گفت که نمی خواهد کمک های مالی ایران به افغانستان را زیر سوال ببرد، اما تاکید کرد که افغانها باید فرصت داشته باشند "بدون اعمال نفوذ منفی" کشورهای همسایه، آینده خود را رقم بزنند.
فلیپ کراولی به خبرنگاران گفت: "با توجه به سابقه ایران در ایفای نقش بی ثبات کننده در کشورهای همسایه اش، ما به انگیزه ایران تردید داریم."
ایران ظرف سالهای اخیر در بسیاری از برنامه های بازسازی و عمرانی در افغانستان نقش عمده داشته است.
در این سالها، ساخت و ساز راه ها در غرب افغانستان، انتقال انرژی برق به ولایت هرات و افزایش صادرات و واردات میان افغانستان و ایران، کاملا محسوس بوده است.
در همین حال، ایران همواره مخالف و منتقد حضور نیروهای خارجی در افغانستان بوده است و موجودیت این نیروها را از عوامل افزایش نا امنی ها در منطقه می داند.
با توجه به تنشهای که ظرف سالهای اخیر، گاهگاهی در روابط رئیس جمهوری افغانستان و آمریکا بوجود آمده، به نظر می رسد هم دولت ایران و هم حکومت حامد کرزی، بی میل نیستند به آمریکا یادآوری کنند که حضور آن کشور در افغانستان، بدون چالش در منطقه نخواهد بود.
در اعلامیه سفارت ایران در کابل آمده که پخش این گزارش، با هدف "مغشوش کردن اذهان عامه و آسیب زدن به روابط محکم دولتها و ملتهای دو کشور" صورت گرفته است.
اما حامد کرزی، با آنکه در برابر روزنامه نیویورک تایمز و گزارشی که منتشر کرده، لحن انتقادی داشت، هیچ گونه تلاشی به خرج نداد تا همانند سفارت ایران، گرفتن پول از نمایندگان این کشور را تکذیب کند.
آقای کرزی گفت که ایران "سال یک بار یا دو بار، گاهی پنجصد هزار، گاهی ششصد هزار یورو کمک می کند".
او گفت که بسیاری از کشورهای حامی افغانستان، از چنین راه هایی به افغانستان پول داده اند و پولی که عمر داوودزی، رئیس دفتر او از ایران دریافت کرده نیز کاملا قانونی و شفاف بوده است.
رئیس جمهور کرزی حتی گفت که کشورهای چون آمریکا و بریتانیا نیز با استفاده از شیوه های مشابهی به افغانستان پول داده اند، پولی که به گفته آقای کرزی، عمدتا در راه پیشبرد امور کاخ ریاست جمهوری و برخی از وزارتخانه ها مصرف می شود.
سوالها و نگرانیها
به نظر می رسد هم ایران و هم حکومت حامد کرزی، بی میل نیستند به آمریکا بفهمانند که حضور آن کشور در افغانستان، بدون چالش در منطقه نخواهد بود
حتی اگر این روند کاملا شفاف هم باشد، نمی توان انتظار داشت که افشای چنین روابط پولی میان افغانستان و کشورهای خارجی، برای نهادهایی که نگران وجود فساد مالی در دولت افغانستان هستند، بیش از این نگران کننده نباشد.
از اظهارات اخیرا آقای کرزی، سوال های جدی برمی خیزد. دهها هزار یورو و دلاری که به طور نقد از سوی کشورهایی چون ایران در اختیار دولت افغانستان قرار داده می شود، چگونه و در کدام راه ها مصرف می شود و چه سیستمی وجود دارد که شفافیت مصرف این پولها را تضمین کند؟
موجودیت فساد مالی در دولت افغانستان، از دیرزمان به دردسر بزرگی برای تمویل کنندگان بین المللی افغانستان تبدیل شده است؛ تمویل کنندگانی که نگرانند پولهای کمکی آنها به افغانستان، قبل از رسیدن به هدف، حیف و میل شود.
اظهارات اخیرا آقای کرزی، تنها می تواند به افزایش این نگرانی ها کمک کند.
'اعمال نفوذ منفی؟'
مسئله دیگر، نگرانی کشورهای غربی از افزایش "نفوذ منفی" ایران در افغانستان است.
آنگونه که روزنامه نیویورک تایمز در گزارش خود نوشته، ایران با دادن پول نقد به رئیس دفتر حامد کرزی، در تلاش است که "منافع خود در کاخ ریاست جمهوری افغانستان" را تأمین کند.
کشورهای غربی، به ویژه آمریکا، بیم دارند که ایران به تدریج نفوذ خود را در کشور همسایه اش بیشتر و موانعی را بر سر راه برنامه آمریکا و حامیان غربی آن ایجاد کند.
مقامات آمریکایی، واضحا از این نگرانی خود پرده برداشته اند.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، گفت که نمی خواهد کمک های مالی ایران به افغانستان را زیر سوال ببرد، اما تاکید کرد که افغانها باید فرصت داشته باشند "بدون اعمال نفوذ منفی" کشورهای همسایه، آینده خود را رقم بزنند.
فلیپ کراولی به خبرنگاران گفت: "با توجه به سابقه ایران در ایفای نقش بی ثبات کننده در کشورهای همسایه اش، ما به انگیزه ایران تردید داریم."
ایران ظرف سالهای اخیر در بسیاری از برنامه های بازسازی و عمرانی در افغانستان نقش عمده داشته است.
در این سالها، ساخت و ساز راه ها در غرب افغانستان، انتقال انرژی برق به ولایت هرات و افزایش صادرات و واردات میان افغانستان و ایران، کاملا محسوس بوده است.
در همین حال، ایران همواره مخالف و منتقد حضور نیروهای خارجی در افغانستان بوده است و موجودیت این نیروها را از عوامل افزایش نا امنی ها در منطقه می داند.
با توجه به تنشهای که ظرف سالهای اخیر، گاهگاهی در روابط رئیس جمهوری افغانستان و آمریکا بوجود آمده، به نظر می رسد هم دولت ایران و هم حکومت حامد کرزی، بی میل نیستند به آمریکا یادآوری کنند که حضور آن کشور در افغانستان، بدون چالش در منطقه نخواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر