کميته دانشجويی دفاع از زندانيان سياسی: با گذشت بيش از يک سال از تعطيلی بازداشتگاه کهريزک، اما شکنجه همچنان در ساير بازداشتگاه ها و زندان های مخفی جمهوری اسلامی ادامه دارد. اين بازداشتگاه ها و زندان های مخفی که عمدتا خارج از حيطه نظارتی سازمان زندان های کشور می باشند، محل نگهداری نه افراد سرشناس و دردسرساز رسانه اي، بلکه محل نگهداری افراد گمنامی است که توسط نيروهای امنيتی و اطلاعاتی مورد شکنجه و حتی حذف فيزيکی قرار می گيرند. از جمله اين بازداشتگاه ها می توان به بازداشتگاه «الف.طا» اشاره نمود که شکنجه و آزار جسمي، بخشی از زندگی روزمره ساکنان آن می باشد. اعمال صورت گرفته در اين بازداشتگاه ها و زندان های مخفی که نمونه ای است امروزی از زندان های دهه شصت جمهوری اسلامي، با وجود تلاش مسئولين آنها برای به دور ماندن از چشمان رسانه های عمومی و سازمان ها و مدافعين حقوق بشر، امروزه و با پيدايش تجهيزات نوين اطلاع رسانی همچون اينترنت بسرعت در شبکه های اطلاع رسانی منتشر گرديده و هر از گاهی شاهد افشای برخی از آنان می باشيم. در حالی که نظارت بر زندان ها و بازداشتگاه های کشور بر عهده دستگاه قضايی کشور می باشد، اما نهادهايی همچون وزارت اطلاعات، سپاه پاسداران، بسيج و همچنين نيروی انتظامی هر يک بازداشتگاه های خاص خود را دارا هستند که اکثر اين بازداشتگاه ها نيز خارج از نظارت سازمان زندان هاست. علاوه بر ده ها بازداشتگاه و زندان امنيتی مخفي، بازداشتگاه های اداره آگاهي، بازداشتگاه 2 الف اطلاعات سپاه، بازداشتگاه 59 سپاه پاسداران، بازداشتگاه سئول، و در راس تمامی اينها بازداشتگاه 336 ساحفاجا از جمله اماکنی هستند که برخلاف اصل سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی که صراحتا «هر گونه شكنجه براي گرفتن اقرار و يا كسب اطلاع» را ممنوع اعلام کرده، بطور گسترده و بدون هيچگونه نظارتی به شکنجه متهمين و بازداشت شدگان می پردازند که تاکنون شناخته شده اند. از جمله اين موارد می توان به بازداشتگاه کهريزک اشاره کرد که مرداد ماه سال گذشته و در پی انتشار گسترده اخبار فجايع صورت گرفته در اين بازداشتگاه به دستور مستقيم شخص سيدعلی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی به دليل آنچه که «نداشتن استانداردهای لازم برای نگهداری زندانيان» عنوان شد تعطيل گرديد. بازداشتگاه کهريزک يکی از ده ها بازداشتگاه مخفی جمهوری اسلامی بود که طی ساليان گذشته برای شکنجه و تحت فشار قرار دادن بازداشت شدگان توسط نهادهای انتظامی جمهوری اسلامی مورد استفاده قرار می گرفته است و در جريان اعتراضات به نتايج انتخابات سال گذشته رياست جمهوري، تا به امروز هفت قربانی گرفته است. اين بازداشتگاه که تا پيش از حوادث انتخابات رياست جمهوری برای نگهداری و شکنجه بازداشت شدگان طرح موسوم به «طرح ارتقای امنيت اجتماعی» مورد استفاده نيروی انتظامی قرار می گرفت، با وجود هشدارهای قبلی مبنی بر غيراستاندارد بودن اين بازداشتگاه و تخلفات صورت گرفته در اين بازداشتگاه، توسط مقامات قضايی و با دخالت مستقيم قاضی سعيد مرتضوی دادستان وقت تهران برای نگهداری بازداشت شدگان اعتراضات پس از انتخابات مورد استفاده قرار گرفت. اين بازداشتگاه که تا پيش از انتخابات رياست جمهوری با وجود افشای تخلفات گسترده صورت گرفته در اين مکان، همچنان به ادامه فعاليت خود ادامه می داد، مرداد ماه سال گذشته و در پی رسانه ای شدن اين موضوع و قطعی شدن نقش قاضی مرتضوی در جنايات صورت گرفته در اين بازداشتگاه و برای جلوگيری از گسترش دامنه تبعات آن، به دستور مستقيم شخص آيت الله خامنه ای تعطيل شد. پس از اعلام دستور تعطيلی اين بازداشتگاه، اين مکان در ابتدای سال جاری و با نامی جديد مجددا فعاليت خود را از سر گرفت. پانزدهم ارديبهشت ماه سال جاری مهدی خزعلي، فرزند آيت الله ابوالقاسم خزعلی طی مصاحبه ای به نقل از يکی از مقامات قوه قضائيه استان تهران گفت اين بازداشتگاه با تغيير نام بازداشتگاه از کهريزک به سروش ۱۱۱ مجددا بازگشايی گرديده است. بند «الف.طا» کجاست؟ از ديگر بازداشتگاه هايی که بطور گستره ای برای شکنجه متهمين و پروژه های اعتراف گيری مورد استفاده نيروهای امنيتی قرار می گيرد بازداشتگاه امنيتی «الف.طا» در بند حفاظت اطلاعات زندان مرکزی اصفهان (دستگرد) می باشد. به گزارش کميته دانشجويی دفاع از زندانيان سياسي، بنا به گفته يکی از زندانيان سياسی تازه آزاد شده از اين زندان، زندان امنيتی اطلاعات اصفهان، مشهور به بازداشتگاه الف.طا در داخل زندان مرکزی اصفهان زندان مخوفی است که می شود آن را کهريزک ديگر و يا کهريزک اصفهان خواند. اين زندان در کنار يکی از پادگان های سپاه به نام ايرانيان قرار دارد. پادگان ايرانيان در بسياری از مواقع نقش عمده ای را در جنايات ماموران اطلاعاتی و امنيتی بر عهده دارد. برای نمونه در دوران اعتراضات بعد از انتخابات رياست جمهوری عده ای بين چهار هزار و پانصد نفر تا پنج هزار تن از بازداشت شدگان، ابتدا به اين پادگان تحويل داده می شدند و در آنجا پس از اعمال خشن ترين و زشت ترين شکنجه ها همچون پاشيدن ادرار به سر و صورت، آويزان کردن، سوزاندن نقاط مختلف بدن با آتش سيگار، تنبيه بدنی و بالاخره تجاوز جنسی که به شکسته شدن شخصيت بازداشت شدگان منتهی می شد، آنان را به بازداشت الف.طا تحويل می دادند تا آسان تر بتوانند در برابر بازجوها آنان را به زانو در آورند. اين زندانی سياسی افزود: بازداشت شدگان پس از ورود به سلول های مخوف و غيرانسانی بازداشتگاه الف.طا از حق ارتباط با خارج از زندان، وکيل و يا خانواده محروم بوده و تنها از طريق پنجره ای کوچک می توانند با زندانبانان خويش ارتباط برقرار کنند که اين ارتباط گاه ممکن است تا ماه ها نيز به طول بيانجامد. بازداشت شدگان بند الف.طا از ابتدايی ترين حقوق انسانی همچون داشتن قلم و کاغذ محرومند. بازداشت شدگان پس از بازجويی های فراوان تنها با مجوز بازجوی خويش می توانند هفته ای يک بار، آن هم زير نظر مامورين بازداشتگاه با خانواده خود و برای مدت پنج دقيقه گفتگو کنند. بنا بر اين گزارش، پرونده های تنظيمی بوسيله بازجوهای اطلاعات، تنها به شعبی از دادگاه های اصفهان ارسال می شود که قاضی نماهايی مطيع و فرمانبردار دارند تا آنسان که مامورين اطلاعاتی می خواهد، برای متهمان رای بگيرند. شاهدان عينی اذعان می کنند که هنوز اين شکنجه ها ادامه دارد و بيم آن می رود که جنايات و قتل های مشکوکی که در بازداشت های مخفی رخ می دهد، آنجا نيز رخ داده باشد. شايان ذکر است که عليرضا داوودی فعال دانشجويی چپ و از دانشجويان آزاديخواه و برابريطلب و فعال حقوق کارگران نيز به دليل فعاليتهای دانشجويی مدتی را در اين مکان بازداشت بود، و در هفتم مرداد سال گذشته و اندک زمانی پس از آزادی از اين زندان به طرز مشکوکی در بيمارستان خورشيد اصفهان درگذشت و مرگ وی از جمله مرگهای مشکوک فعالين سياسی در ايران به حساب ميآيد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر