به نظر نمی رسد هیچ نظام و حکومتی در ایران تا این اندازه دست به دروغ و تکذیب زده باشد به ویژه اگر در نظر بگیریم که اتفاقا در عصر تکنولوژی ارتباطات و فراوانی روزافزون رسانه ها، آنچه اتفاقا بیش از دوره های دیگر افشا و برملا خواهد شد، دروغ است. شاید به همین دلیل پدیده تکذیب نیز در جمهوری اسلامی پا به پای دروغ پیش می رود.فقط در قوه قضاییه و دستگاه دادگستری که می بایست جایگاه راستی و درستی و عدل و عدالت بوده و راه هرگونه دروغ بر آن و مسولانش بسته باشد، روزی دست کم یک دروغ تولید و منتشر می شود تا پس از آن تکذیب شود و آن هم نه با یک خبر راست و درست، بلکه یا با یک دروغ دیگر و یا با سخنانی که جز ابهام چیزی نمی آفرینند.
پیش از این در خبرها خواندید که احمدی نژاد رییس جمهوری اسلامی در هفتمین سفرش به نیویورک (خودش اصرار دارد بگوید هفت سفر بوده و نه شش سفر!) در چشم خبرنگاران نگاه کرد و راست حسینی به دروغ گفت حکم سنگسار برای خانم سکینه محمدی آشتیانی صادر نشده است. بعد تکذیب آن، کاملا شفاف و روشن آن هم نه از سوی هر کسی، بلکه توسط سخنگوی قوه قضاییه اعلام شد. ولی این سخنگو، حجت الاسلام محسنی اژه ای در همان کنفرانس مطبوعاتی که نخستین گفتگوی او با خبرنگاران در مقام سخنگویی قوه قضاییه بود، اعلام کرد که حزب مشارکت و جبهه مجاهدین انقلاب اسلامی منحل شده ا ند. انتظار می رفت اگر رییس جمهوری اسلامی دروغ نگفته، و واقعا نمی دانست در «جمهور»ی که وی رییس آن است چه می گذرد، دست کم سخنگوی قوه قضاییه بداند آیا حزب و گروهی از سوی نهادی که وی سخنگوی آن است، منحل شده است یا نه! حزب مشارکت که ظاهرا از انحلال خود خبر نداشت، به این خبر اعتراض و آن را تکذیب نمود. حزب مشارکت مدعی شد که حکم انحلال لغو شده است. آیا ممکن است حزبی که همواره یکی از ستون های فعال نظام و هم چنین سریال «انتخابات» جهت گردش قدرت در دست خود جمهوری اسلامی بوده است، دروغ بگوید و از انحلال خود و یا از لغو آن خبر نداشته باشد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر