در خبرها شنیدیم که ایران خواستار دستگیری تظاهرکنندگان در مقابل سفارت شان شده است. در ضمن سفیر ایران در کابل گفته است که تظاهرکنندگان عوامل غربی بوده‌اند و تهدید کرده است که ممکن است ایران در روابط تجارتی و ترانزیتی‌اش با افغانستان تجدید نظر کند.
این خبر از لحاظ سیاسی و روابط دپلماتیک بین دو کشور خیلی قابل توجه است. قابل توجه به این خاطر که نرم روابط سیاسی بین کشورها این است اگر وقتی منافع یک کشور و یا شهروندش در کشور دومی در خطر میافتد، کشور اولی حق دارد حتی سفیر آن کشور را احضار کند. مثلا، حادثه بمبی، چنین وضعیتی داشت. هند از کشور پاکستان چندین بار خواستار بازداشت عاملان حادثه بمبی شد. این در حالی بود که هویت تروریست‌ها معلوم شده بود که پاکستانی بودند.
اما در مورد قضیه تظاهرکنندگان شهروندان کابل در مقابل سفارت ایران و تقاضای بیجای ایران مبنی بر دستگیری تظاهرکنندگان در مقابل سفارتش اندکی دور از حد انتظار و نادیده گرفتن نرم‌های روابط دپلماتیک افغانستان و ایران است. در این حادثه، نه فردی آسیب دیده است و نه هم صدمه‌ای به ساختمانی که جزء منافع کشور ایران است رسیده است. ممکن است رنگی و یا تخم مرغی به دیوار آن اصابت کرده باشد. ولی، چیزی که شایان توجه است، عکس‌العمل شتابزده و تقاضای بی‌جایی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر دستگیری کسانی است که از روی ناچاری برای چهارمین بار مقابل سفارت ایران تجمع کرده‌اند. این تجمع و این نوع تظاهرات، حق اولیه هر انسانی است که متاسفانه دولت ایران از شهروندانش گرفته است اما غافل از آن است که شهروندان افغان حق این چنین اعتراض‌ها را داشته‌اند و می‌داشته باشند و در گذشته‌ها، حتی پایتخت شاهد خشن‌ترین تظاهرات بوده‌است. براساس نرم دپلماتیک، دولت ایران، حق ندارد از تهران امر دستگیری شهروندان افغان را صادر کند. این رفتار غیردپلماتیک ایران باید به شیوه درستی توسط دولت افغانستان پاسخ داده شود. و به ایران و سفارتش در کابل هم تذکر بدهند که پا از گلیم شان فراتر نگذارند و نرم‌های روابط سیاسی بین دو کشور را محترم بشمارند.
چیزی که نگران‌کننده است، عکس‌العمل دولت سست، فاسد، رئیس جمهور بی‌عقل و یک عده آدم‌های چاپلوس و نوکری است که اطراف کرزی را اشغال کرده‌اند و ممکن است بر کرزی فشار وارد کنند. شاید فردا همین دسته از افرادی که دیروز در مقابل سفارت ایران دست به تظاهرات زده بودند، دوباره اعتراض کنند و این بار ممکن است بعضی از آنان توسط پلیس دستگیر شوند. و این می‌تواند مایه خوشی ایران گردد و مقامات افغانی که قبلا نیز به سفیر ایران قول همکاری داده‌اند مباهات کنند که به قول شان عمل کردند.
دولت افغانستان باید این تقاضا را نادیده بگیرد. در سالهای اخیر، ما هم خیری از ایران ندیدیم جز تجهیز و تعلیم طالبان علیه دولت مرکزی و نیروهای بین‌المللی. امروز، وضعیت افغانستان بهتر از گذشته است، مرزهای تجاری بیشتری با کشورهای آسیای میانه باز شده است. مهمتر از همه روابط گسترده تجاری با چین است که امید می‌رود به زودی راه آهن هم ساخته شود.
در گزارش‌های ویکیلکس آمده بود که کشورهای حوزه خلیج فارس که اکثرا کشورهای عربی هستند از ایرانی که در حال تلاش جهت دسترسی به سلاح اتمی است دل خوش ندارند. از آن جمله، پادشاه عربستان سعودی، خواستار حمله به ایران شده است و گفته است
گزارش ویدیوی مرتبط به این موضوع در سایت بی‌بی‌سی که "سر این مار را ببرید" وگرنه منطقه را ناامن می‌کند. ما که زور مان به کسی نمی‌رسد اما اگر دعاهای مان تاثیر دارد، بیاید دعا کنیم که یا اسرائیل و یا آمریکا به زودترین وقت به حساب این دولت ظالم برسد تا ما هم اندکی نفس تازه کنیم.
گزارش ویدیوی مرتبط به این موضوع در سایت بی‌بی‌سی
یادداشت هایی از کابل
این خبر از لحاظ سیاسی و روابط دپلماتیک بین دو کشور خیلی قابل توجه است. قابل توجه به این خاطر که نرم روابط سیاسی بین کشورها این است اگر وقتی منافع یک کشور و یا شهروندش در کشور دومی در خطر میافتد، کشور اولی حق دارد حتی سفیر آن کشور را احضار کند. مثلا، حادثه بمبی، چنین وضعیتی داشت. هند از کشور پاکستان چندین بار خواستار بازداشت عاملان حادثه بمبی شد. این در حالی بود که هویت تروریست‌ها معلوم شده بود که پاکستانی بودند.
اما در مورد قضیه تظاهرکنندگان شهروندان کابل در مقابل سفارت ایران و تقاضای بیجای ایران مبنی بر دستگیری تظاهرکنندگان در مقابل سفارتش اندکی دور از حد انتظار و نادیده گرفتن نرم‌های روابط دپلماتیک افغانستان و ایران است. در این حادثه، نه فردی آسیب دیده است و نه هم صدمه‌ای به ساختمانی که جزء منافع کشور ایران است رسیده است. ممکن است رنگی و یا تخم مرغی به دیوار آن اصابت کرده باشد. ولی، چیزی که شایان توجه است، عکس‌العمل شتابزده و تقاضای بی‌جایی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر دستگیری کسانی است که از روی ناچاری برای چهارمین بار مقابل سفارت ایران تجمع کرده‌اند. این تجمع و این نوع تظاهرات، حق اولیه هر انسانی است که متاسفانه دولت ایران از شهروندانش گرفته است اما غافل از آن است که شهروندان افغان حق این چنین اعتراض‌ها را داشته‌اند و می‌داشته باشند و در گذشته‌ها، حتی پایتخت شاهد خشن‌ترین تظاهرات بوده‌است. براساس نرم دپلماتیک، دولت ایران، حق ندارد از تهران امر دستگیری شهروندان افغان را صادر کند. این رفتار غیردپلماتیک ایران باید به شیوه درستی توسط دولت افغانستان پاسخ داده شود. و به ایران و سفارتش در کابل هم تذکر بدهند که پا از گلیم شان فراتر نگذارند و نرم‌های روابط سیاسی بین دو کشور را محترم بشمارند.
چیزی که نگران‌کننده است، عکس‌العمل دولت سست، فاسد، رئیس جمهور بی‌عقل و یک عده آدم‌های چاپلوس و نوکری است که اطراف کرزی را اشغال کرده‌اند و ممکن است بر کرزی فشار وارد کنند. شاید فردا همین دسته از افرادی که دیروز در مقابل سفارت ایران دست به تظاهرات زده بودند، دوباره اعتراض کنند و این بار ممکن است بعضی از آنان توسط پلیس دستگیر شوند. و این می‌تواند مایه خوشی ایران گردد و مقامات افغانی که قبلا نیز به سفیر ایران قول همکاری داده‌اند مباهات کنند که به قول شان عمل کردند.
دولت افغانستان باید این تقاضا را نادیده بگیرد. در سالهای اخیر، ما هم خیری از ایران ندیدیم جز تجهیز و تعلیم طالبان علیه دولت مرکزی و نیروهای بین‌المللی. امروز، وضعیت افغانستان بهتر از گذشته است، مرزهای تجاری بیشتری با کشورهای آسیای میانه باز شده است. مهمتر از همه روابط گسترده تجاری با چین است که امید می‌رود به زودی راه آهن هم ساخته شود.
در گزارش‌های ویکیلکس آمده بود که کشورهای حوزه خلیج فارس که اکثرا کشورهای عربی هستند از ایرانی که در حال تلاش جهت دسترسی به سلاح اتمی است دل خوش ندارند. از آن جمله، پادشاه عربستان سعودی، خواستار حمله به ایران شده است و گفته است
گزارش ویدیوی مرتبط به این موضوع در سایت بی‌بی‌سی که "سر این مار را ببرید" وگرنه منطقه را ناامن می‌کند. ما که زور مان به کسی نمی‌رسد اما اگر دعاهای مان تاثیر دارد، بیاید دعا کنیم که یا اسرائیل و یا آمریکا به زودترین وقت به حساب این دولت ظالم برسد تا ما هم اندکی نفس تازه کنیم.
گزارش ویدیوی مرتبط به این موضوع در سایت بی‌بی‌سی
یادداشت هایی از کابل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر