غلامرضا حسین بر
علت اینکه امروز ملت بلوچ و سر زمین بلوچستان باقی مانده اند، فدا کاریهای بی دریغ اجداد ما ست. انها حاضر بودند در هر دوره تاریخی، هر هزینه ای را که لازم باشد بپردازند تا هویت و موجودیت ما را حفظ کنند. در هیچ دوره نبوده است که خطرات جدی ملت ما را تهدید نکند، اما در تمام این ادوار، بلوچ ها جنگیده اند و هزا ران کشته داده اند و جلو بیگانگان را گرفته اند.
امروز موجدیت ما مرهون از جان گزشتگی های انها ست. اگر انها حاضر به فداکاری نبودند، امروز ملتی بنام بلوچ و سر زمینی بنام بلوچستان وجود نیمداشت. ما نیز به نوبه خود، در مقابل تاریخ طولانی خود وظایفی داریم که مهمترین انها حفظ هویت، موجودیت، تمامیت ارضی، فرهنگ، زبان، دین، سنت ها و شرف ماست. ما در هر جای دنیا که باشیم و هر شغلی را که به عهده بگیریم و هر کاری را که انجام بدهیم، یک اولیت باید داشته باشیم و آن بلوچیت ماست.
بلوچیت خود را باید به هر قیمت حفظ کنیم. منافع عالی بلوچستان را باید در هر حالت در نظر داشته باشیم و از هر کاری که منافع عموم بلوچ را به خطر می اندازد، باید کلا پرهیز نمای‌یم.
ما باید در نظر داشته باشیم که ما یک ملت و یک مجموعه هستیم که موجودیت تک تک ما بستگی به وجود یکدیگر دارد. هر کس از ما ضعیف بشود، کل ملت ما را ضعیف میکند. هر کس از ما ، قوی بشود به قوی شدن کل ملت ما کمک میکند. بنا بر این، قوی شدن ملت ما، بستگی کامل به قوی شدن تک تک ما دارد. لذا ، هر بلوچ باید تمام راه های قوی شدن را با دقت بررسی کند و راه و روش قوی شدن خود را، مطابق استعداد های خود، پیدا کند. به دیگران نیز کمک کند که راه خود را پیدا کنند. راه های قوی شدن زیاد است اما من چند چیز را پیشنهاد میکنم:
۱. کسب تحصیل در بالاتری سطح با بالاترین نمره ها
۲. کسب مال در بالاترین سطح
۳. کسب علم در بالاترین سطح
۴. کسب مهارت و تخصص در بالاترین سطح
۵. پیشرفت شغلی تا بالاترین درجاتما اگر قوی نباشیم از بین میرویم. ملامت کردن این و آن مشکل ما را حل نمیکند. قوی قوی شدن تنها راه حل ماست: قوی شدن تک تک ما. با یک گل بهار نمیشود. باید هزاران گل بشکفد تا بهار بشود. باید هر نفر ما بتواند با بهترین ها در جهان رقابت کند و سرفراز بیرون بیاید. ما باید شدیدا و قویا به یکدیگر کمک کنیم، در هر کجا که هستیم و بهر صورت که میتوانیم. در غیر اینصورت در صد سال دیگر نه از بلوچ اثری خواهد ماند، نه بلوچستان در مالکیت بلوچ ها خواهد بود. اگر بلوچی هم باقی بماند، در شهر خود غلام دیگران خواهد شد.
لطفا این پیام را به تمام بلوچ ها برسانید.
غلامرضا حسین بر
ششم ژانویه ۲۰۱۱ میلادی
علت اینکه امروز ملت بلوچ و سر زمین بلوچستان باقی مانده اند، فدا کاریهای بی دریغ اجداد ما ست. انها حاضر بودند در هر دوره تاریخی، هر هزینه ای را که لازم باشد بپردازند تا هویت و موجودیت ما را حفظ کنند. در هیچ دوره نبوده است که خطرات جدی ملت ما را تهدید نکند، اما در تمام این ادوار، بلوچ ها جنگیده اند و هزا ران کشته داده اند و جلو بیگانگان را گرفته اند.
امروز موجدیت ما مرهون از جان گزشتگی های انها ست. اگر انها حاضر به فداکاری نبودند، امروز ملتی بنام بلوچ و سر زمینی بنام بلوچستان وجود نیمداشت. ما نیز به نوبه خود، در مقابل تاریخ طولانی خود وظایفی داریم که مهمترین انها حفظ هویت، موجودیت، تمامیت ارضی، فرهنگ، زبان، دین، سنت ها و شرف ماست. ما در هر جای دنیا که باشیم و هر شغلی را که به عهده بگیریم و هر کاری را که انجام بدهیم، یک اولیت باید داشته باشیم و آن بلوچیت ماست.
بلوچیت خود را باید به هر قیمت حفظ کنیم. منافع عالی بلوچستان را باید در هر حالت در نظر داشته باشیم و از هر کاری که منافع عموم بلوچ را به خطر می اندازد، باید کلا پرهیز نمای‌یم.
ما باید در نظر داشته باشیم که ما یک ملت و یک مجموعه هستیم که موجودیت تک تک ما بستگی به وجود یکدیگر دارد. هر کس از ما ضعیف بشود، کل ملت ما را ضعیف میکند. هر کس از ما ، قوی بشود به قوی شدن کل ملت ما کمک میکند. بنا بر این، قوی شدن ملت ما، بستگی کامل به قوی شدن تک تک ما دارد. لذا ، هر بلوچ باید تمام راه های قوی شدن را با دقت بررسی کند و راه و روش قوی شدن خود را، مطابق استعداد های خود، پیدا کند. به دیگران نیز کمک کند که راه خود را پیدا کنند. راه های قوی شدن زیاد است اما من چند چیز را پیشنهاد میکنم:
۱. کسب تحصیل در بالاتری سطح با بالاترین نمره ها
۲. کسب مال در بالاترین سطح
۳. کسب علم در بالاترین سطح
۴. کسب مهارت و تخصص در بالاترین سطح
۵. پیشرفت شغلی تا بالاترین درجاتما اگر قوی نباشیم از بین میرویم. ملامت کردن این و آن مشکل ما را حل نمیکند. قوی قوی شدن تنها راه حل ماست: قوی شدن تک تک ما. با یک گل بهار نمیشود. باید هزاران گل بشکفد تا بهار بشود. باید هر نفر ما بتواند با بهترین ها در جهان رقابت کند و سرفراز بیرون بیاید. ما باید شدیدا و قویا به یکدیگر کمک کنیم، در هر کجا که هستیم و بهر صورت که میتوانیم. در غیر اینصورت در صد سال دیگر نه از بلوچ اثری خواهد ماند، نه بلوچستان در مالکیت بلوچ ها خواهد بود. اگر بلوچی هم باقی بماند، در شهر خود غلام دیگران خواهد شد.
لطفا این پیام را به تمام بلوچ ها برسانید.
غلامرضا حسین بر
ششم ژانویه ۲۰۱۱ میلادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر