به گزارش خبركزاري اهوران نيوز به نقل ايرانيان انكلستان :
به شما قول مي‌دهم كه حداكثر تا دو سه سال بعد، هاليوود فيلمي با عنوان «۳۳ نفر» نمايش خواهد داد! از كجا مي‌دانم؟!خوب اگر اين پست را تا آخر بخوانيد، شما هم تصديق خواهيد كرد كه چنين داستان شگفت‌انگيزي يا حاشيه‌هاي جالبش واقعا سوژه خوبي براي فيلم شدن است.حدود يك ماه پيش، يعني در پنجم آگوست، يك معدن در شيلي دچار حادثه شد و ريزش كرد، اين معدن مس و طلا در نزديكي سن خوزه قرار دارد. در نتيجه اين حادثه ۳۳ نفر از معدنچيان گرفتار شدند. ۳۲ نفر از آنها شيليايي بوند و يك نفر هم اهل بوليوي بود.
عمليات نجات شروع شد، اما تا روز هفدهم هيچ نتيجه‌اي در برنداشت، در اين زمان تيم نجات با كمال تعجب صداي ضربه‌هاي چكش را روي يك مته حفاري شنيدند، ساعاتي بعد وقتي مته بيرون كشيده شد، كاغذي را ديدند كه روي مته چسبانده شده بود، روي كاغذ نوشته شده بود: «هر ۳۳ نفرمان در پناهگاه، خوب هستيم.» معلوم شد كه معدنچي‌ها زنده و سالم در عمق ۷۰۰ متري زمين گرفتار شده‌اند.
خبر زنده بودن آنها، آنقدر مهم بود كه سباستين پينه‌را -رئيس جمهور شيلي- شخصا در محل حاضر شد و نوشته را به رسانه‌ها نشان داد. بلافاصله همه شيلي اين پيروزي را جشن گرفت.
از طريق كانال‌هاي باريك ارتباطي كه بعضي‌ها به آنها لقب «بند ناف» هم داده‌اند، فيبرهاي نوري هم به پايين فرستاده شده‌اند تا معدنچي‌ها بتوانند ارتباط ويدئويي با دنياي خارج داشته باشند. البته آنها مي‌توانند از طريق نامه هم با آشنايان خود ارتباط تماس برقرار كنند.
اشتهار و حاشيه‌هاي ناخواسته!
اما دردسر اين ۳۳ نفر، آنها را مشهور هم كرده است، آنها ديگر جزئي از شوي واقعي تلويزيوني يا reality TV show شده‌اند. توجه همه رسانه‌ها به آنها جلب شده است، طوري كه شبكه ABC مدتهاست كه گروهي خبرنگار در بيرون معدن مستفر كرده است تا برايش گزارش روزانه ارسال كنند. مردم همه دنيا توجه زيادي به اين واقعه دارند، حتي اگر در فيس‌بوك جستجو كنيد، مي‌توانيد گروه‌هاي مربوط به اين معدنچيان را بيابيد. پاپ ببندكيت هم شخصا براي آنها دعا كرد است.
رسانه‌هاي ديگر هم سعي مي‌كنند، با برجسته كردن حاشيه‌ها تيراژ خود را بالا ببرند. مثلا بعد از مدتي معلوم شد كه يكي از معدنچيان يك فوتباليست بازنشسته است كه در جريان بازي‌هاي انتخابي المپيك ۱۹۸۴ لوس آنجلس تيم ملي كشورش را همراهي مي‌كرده است.
اما در ميان معدنچيان، يكي از آنها به نام «يوني باريوس» بيش از همه در مركز توجه قرار گرفته است. اين توجه رسانه‌اي روي او، به دو دليل صورت گرفته است:
باريوس ۵۰ ساله، در جواني علاقه داشت پزشك شود و حتي بعد از عدم موفقيت اين علاقه را با خواندن متون پزشكي در خود حفظ كرد. به خاطر دانش ابتدايي او از امورات پزشكي، خيلي از كارهاي پزشكي مربوط به گروه به او سپرده شده است. مثلا او بود كه اعضاي گروه را واكسن زد و همچنين اوست كه نمونه خون از معدنچيان مي‌گيرد تا براي آزمايش به بالا فرستاده شوند.
اما دليل مهم‌تر و جالب‌تر اشتهار آقاي باريوس، دردسري است كه چند ماه بعد، گريبان او را بعد از نجات يافتن خواهد گرفت! قضيه از اين قرار است كه يك روز، وقتي همسر باريوس در محل معدن حاضر شده بود و براي نجات شوهرش دعا مي‌كرد، متوجه شد، زن ديگري هم نام همسرش را زمزمه مي‌كند. اينجا بود كه وي فوري مطلب را پي گرفت و متوجه شد، وي معشوقه شوهرش است. اين قضيه بلافاصله در روزنامه‌هاي تابلوييد، بازتاب پيدا كرد. شايد باريوس تنها معدنچي‌اي باشد كه عجله‌اي براي نجات نداشته باشد!
عمليات اصلي نجات:
براي نجات معدنچي‌ها، بايد كانالي به قطر ۷۵ سانتيمتر در دل صخره‌هاي سخت به درازاي ۷۰۰ متر حفر شود. اين كار اصلا ساده نيست و با مشكلات فني زيادي همراه است و تخمين زده مي‌شود ۳ تا ۴ ماه طول بكشد. بعد از حفر شدن كانال نجات، از طريق بالابرهاي هيدروليكي كه در آفريقاي جنوبي توليد شده است، اعضاي گروه نجات داده مي‌شوند. نجات هر نفر نيم ساعت طول خواهد كشيد. براي احتياط دو پروژه نجات هم به طور موازي در حال اجرا شدن هستند.
اهميت پزشكي اين حادثه:
اما از ديد پزشكي هم گرفتاري اين معدنچيان جالب است. آنها بر عليه كزاز، ديفتري، آنفلوانزا و پنوموني واكسينه شده‌اند تا در اين وانفسا دچار بيماري نشوند.
اما عمده خطري كه آنها را دنبال مي‌كند، مشكلات رواني است. در پنج نفر از معندچي‌ها، نشانه‌هاي افسردگي مشاهده شده است كه علايم آن به صورت تغذيه ناكافي و عدم تمايل براي حضور جلوي دوربين است.
مشكل اين معدنچيان را مي‌توان مشابه فضانوردان در مأموريت‌هاي طولاني، سرنشينان زيردريايي‌ها، زنداني‌ها، دانست.
از آنجا كه دانشمندان سازمان فضايي آمريكا -ناسا- در اين زمينه تحقيقات زيادي كرده‌اند و صاحب تجربه هستند، از آنها تقاضا شد كه كمك كنند. يك تيم چهار نفره از اين دانشمندان از محل بازديد كرد و توصيه‌هايي سودمندي مثل تنظيم چرخه خواب و بيداري، انجام ورزش روزانه و مصرف ويتامين D و تنظيم وزن كرد. معدنچي‌ها بايد مواظب باشند كه اضافه وزن پيدا نكنند، چون كانال‌هاي نجات آنها بسيار باريك است و تنها ۷۵ سانتيمتر قطر دارد!
در عين حال بايد اسباب سرگرمي آنها هم با MP3 پلير، جدول و كتاب مهيا شود. جالب است بدانيد كه شركت سوني تعدادي PSP در اختيار اين معدنچي‌ها قرار داده است! بررسي اين حادثه از لحاظ شناخت اثرات استرس و انزواي طولاني‌مدت روي سلامت و كاركرد رواني انسان‌ها، سودمند است.
منبع : وبلاگ پراكنده از فرزاد حسني
به شما قول مي‌دهم كه حداكثر تا دو سه سال بعد، هاليوود فيلمي با عنوان «۳۳ نفر» نمايش خواهد داد! از كجا مي‌دانم؟!خوب اگر اين پست را تا آخر بخوانيد، شما هم تصديق خواهيد كرد كه چنين داستان شگفت‌انگيزي يا حاشيه‌هاي جالبش واقعا سوژه خوبي براي فيلم شدن است.حدود يك ماه پيش، يعني در پنجم آگوست، يك معدن در شيلي دچار حادثه شد و ريزش كرد، اين معدن مس و طلا در نزديكي سن خوزه قرار دارد. در نتيجه اين حادثه ۳۳ نفر از معدنچيان گرفتار شدند. ۳۲ نفر از آنها شيليايي بوند و يك نفر هم اهل بوليوي بود.
عمليات نجات شروع شد، اما تا روز هفدهم هيچ نتيجه‌اي در برنداشت، در اين زمان تيم نجات با كمال تعجب صداي ضربه‌هاي چكش را روي يك مته حفاري شنيدند، ساعاتي بعد وقتي مته بيرون كشيده شد، كاغذي را ديدند كه روي مته چسبانده شده بود، روي كاغذ نوشته شده بود: «هر ۳۳ نفرمان در پناهگاه، خوب هستيم.» معلوم شد كه معدنچي‌ها زنده و سالم در عمق ۷۰۰ متري زمين گرفتار شده‌اند.
معدنچيان، شانس آورده بودند كه كانال‌هاي هوارساني در جريان ريزش مسدود نشده بود، خوشبختانه آنها در اين ۱۷ روز ذخيره كافي آب در اختيار داشتند، اما از لحاظ غذا در مضيقه بودند، و در اين مدت هر كدام ۱۰ كيلوگرم وزن كرده بودند. هواي پايين گرم بود و آنها مجبور شده بودند، برهنه شوند، اما خوشبختانه نشت گازهاي سمي‌اي مثل متان جان آنها را تهديد نكرده بود.
پس تيم نجات بايد تا عملي كردن عمليات نهايي نجات، راه عاجلي براي زنده نگاه داشتن معدنچياني كه در عمق ۷۰۰ متري زمين گرفتار شده بودند، پيدا مي‌كرد. بنابراين آنها در مرحله نخست كانال‌هاي باريكي حفر كردند تا از طريق آنها، غذا و تجهيزات ضروري را به پايان بفرستند. اين كار هم يك هفته وقت گرفت.
وسيله فلزي‌اي به طول ۱٫۶ متر كه ظاهري شبيه موشك داد، وظيفه حمل و نقل غذا در اين كانال‌ها را بر عهده دارد. براي ارسال غذا، هر بار بايد يك ساعت وقت صرف شود.
غذاي ارسالي براي آنها در روزهاي اول تنها شامل ژل‌هاي غذايي غني‌شده، ويتامين، قرص‌هاي گلوكز و شير غني از پروتئين بود، اما بعد از روز، غذاي گرم هم براي آنها ارسال شد. براي معدنچيان دارو هم فرستاده مي‌شود چرا كه يكي از معدنچيان، مبتلا به ديابت است و ديگري ناراحتي ريوي به نام سيليكوزيس دارد.
اشتهار و حاشيه‌هاي ناخواسته!
اما دردسر اين ۳۳ نفر، آنها را مشهور هم كرده است، آنها ديگر جزئي از شوي واقعي تلويزيوني يا reality TV show شده‌اند. توجه همه رسانه‌ها به آنها جلب شده است، طوري كه شبكه ABC مدتهاست كه گروهي خبرنگار در بيرون معدن مستفر كرده است تا برايش گزارش روزانه ارسال كنند. مردم همه دنيا توجه زيادي به اين واقعه دارند، حتي اگر در فيس‌بوك جستجو كنيد، مي‌توانيد گروه‌هاي مربوط به اين معدنچيان را بيابيد. پاپ ببندكيت هم شخصا براي آنها دعا كرد است.
اما در ميان معدنچيان، يكي از آنها به نام «يوني باريوس» بيش از همه در مركز توجه قرار گرفته است. اين توجه رسانه‌اي روي او، به دو دليل صورت گرفته است:
باريوس ۵۰ ساله، در جواني علاقه داشت پزشك شود و حتي بعد از عدم موفقيت اين علاقه را با خواندن متون پزشكي در خود حفظ كرد. به خاطر دانش ابتدايي او از امورات پزشكي، خيلي از كارهاي پزشكي مربوط به گروه به او سپرده شده است. مثلا او بود كه اعضاي گروه را واكسن زد و همچنين اوست كه نمونه خون از معدنچيان مي‌گيرد تا براي آزمايش به بالا فرستاده شوند.
اما دليل مهم‌تر و جالب‌تر اشتهار آقاي باريوس، دردسري است كه چند ماه بعد، گريبان او را بعد از نجات يافتن خواهد گرفت! قضيه از اين قرار است كه يك روز، وقتي همسر باريوس در محل معدن حاضر شده بود و براي نجات شوهرش دعا مي‌كرد، متوجه شد، زن ديگري هم نام همسرش را زمزمه مي‌كند. اينجا بود كه وي فوري مطلب را پي گرفت و متوجه شد، وي معشوقه شوهرش است. اين قضيه بلافاصله در روزنامه‌هاي تابلوييد، بازتاب پيدا كرد. شايد باريوس تنها معدنچي‌اي باشد كه عجله‌اي براي نجات نداشته باشد!
عمليات اصلي نجات:
براي نجات معدنچي‌ها، بايد كانالي به قطر ۷۵ سانتيمتر در دل صخره‌هاي سخت به درازاي ۷۰۰ متر حفر شود. اين كار اصلا ساده نيست و با مشكلات فني زيادي همراه است و تخمين زده مي‌شود ۳ تا ۴ ماه طول بكشد. بعد از حفر شدن كانال نجات، از طريق بالابرهاي هيدروليكي كه در آفريقاي جنوبي توليد شده است، اعضاي گروه نجات داده مي‌شوند. نجات هر نفر نيم ساعت طول خواهد كشيد. براي احتياط دو پروژه نجات هم به طور موازي در حال اجرا شدن هستند.
اما از ديد پزشكي هم گرفتاري اين معدنچيان جالب است. آنها بر عليه كزاز، ديفتري، آنفلوانزا و پنوموني واكسينه شده‌اند تا در اين وانفسا دچار بيماري نشوند.
اما عمده خطري كه آنها را دنبال مي‌كند، مشكلات رواني است. در پنج نفر از معندچي‌ها، نشانه‌هاي افسردگي مشاهده شده است كه علايم آن به صورت تغذيه ناكافي و عدم تمايل براي حضور جلوي دوربين است.
مشكل اين معدنچيان را مي‌توان مشابه فضانوردان در مأموريت‌هاي طولاني، سرنشينان زيردريايي‌ها، زنداني‌ها، دانست.
از آنجا كه دانشمندان سازمان فضايي آمريكا -ناسا- در اين زمينه تحقيقات زيادي كرده‌اند و صاحب تجربه هستند، از آنها تقاضا شد كه كمك كنند. يك تيم چهار نفره از اين دانشمندان از محل بازديد كرد و توصيه‌هايي سودمندي مثل تنظيم چرخه خواب و بيداري، انجام ورزش روزانه و مصرف ويتامين D و تنظيم وزن كرد. معدنچي‌ها بايد مواظب باشند كه اضافه وزن پيدا نكنند، چون كانال‌هاي نجات آنها بسيار باريك است و تنها ۷۵ سانتيمتر قطر دارد!
در عين حال بايد اسباب سرگرمي آنها هم با MP3 پلير، جدول و كتاب مهيا شود. جالب است بدانيد كه شركت سوني تعدادي PSP در اختيار اين معدنچي‌ها قرار داده است! بررسي اين حادثه از لحاظ شناخت اثرات استرس و انزواي طولاني‌مدت روي سلامت و كاركرد رواني انسان‌ها، سودمند است.
منبع : وبلاگ پراكنده از فرزاد حسني
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر